Waarom ‘Fed is Best’ niet de beste is

"Ik heb geprobeerd borstvoeding te geven en dat ging niet goed. Mijn arts zei dat ik niet genoeg melk had en ik wist dat ik uiteindelijk weer aan het werk zou gaan. Ze nam meteen een fles. Ik ben boos, verdrietig en teleurgesteld Ik kon geen borstvoeding geven, maar tenslotte... 'Fed is Best'.'

De ‘Fed is Best’ (FIB)-beweging negeert de boobytraps die het geven van borstvoeding te moeilijk maken om door te gaan en legt de schuld bij de slogan ‘Breast is Best’.

Elk sensationeel verhaal over mislukte borstvoeding gaat over de drang van een moeder om haar baby te voeden, terwijl ze met tegenslagen en barrières wordt geconfronteerd zonder adequate medische, sociale of persoonlijke ondersteuning. In elk verhaal verliest ze de hoop, legt ze zich neer bij kunstvoeding en geeft ze zichzelf de schuld, niet het systeem en de cultuur waarin ze leeft.

Om een ​​beter gevoel te krijgen over haar lot, wordt ze eraan herinnerd de FIB "fed is best" keer op keer te herhalen.

Er zijn dezelfde dingen mis met de FIB-mantra als 'Breast is Best': schuldgevoel , schaamte en egoïsme

‘Fed is Best’ is geen balsem voor het gebroken hart van een vrouw die borstvoeding wilde geven. Het is hersenspoeling om haar gevoelens tot zwijgen te brengen na een pijnlijke mislukking. Een mislukking compleet met insinuaties dat alleen zij kindersterfte, autisme en retardatie zou kunnen veroorzaken met haar egoïstische verlangen om borstvoeding te geven. Deze catastrofes worden allemaal op magische wijze afgewend met "slechts één fles formule."

In Amerika is FIB een pijnlijke, niet te voorkomen mislukking, tenzij je geluk hebt, opmerkelijk, rijk, waarschijnlijk blank en/of omringd bent door moeders die borstvoeding geven.

‘Fed is Best’ valt in dezelfde categorie als ‘Het belangrijkste is dat je een gezonde baby hebt’.

Het maakt ons schuldig en beschaamd in de stille, dienende, onbaatzuchtigheid die goede moeders zouden moeten belichamen. Een moeder die haar gezondheid en dromen opoffert om de volgende generatie ‘op de juiste manier’ op te voeden.

Het houdt in dat als je je boos, verdrietig of beschaamd voelt als het geven van borstvoeding 'niet lukt', je egoïstisch bent. Als je boos bent, dan ben je een moeder die bereid is je kind uit te hongeren, zodat je zou kunnen zeggen dat je borstvoeding hebt gegeven.

Fed is best is een complete systeemfout

Wanneer artsen zo onwetend zijn over borstvoeding dat ze een nieuwe moeder uit het ziekenhuis ontslaan zonder dat de borstvoeding of aanvullende voeding goed verloopt, het systeem laat moeders en baby's in de steek.

Als het systeem corrupt is en artsen zeggen: “Ja, borstvoeding geven is het beste, maar we kunnen er maar beter geen risico op nemen”, maar er niet in slaagt de lactatie te beoordelen, te coachen, te adviseren en te ondersteunen, dan laat het systeem moeders en baby’s in de steek.

Wanneer een zorgverlener een moeder te schande maakt voor de praktijk (kunstvoeding) waarvan we weten dat deze waarschijnlijk tot spenen zal leiden, dan het systeem laat moeders en baby's in de steek.

We weten dat het systeem moeders en baby's in de steek laat, omdat 87% van de Amerikaanse baby's op de leeftijd van zes maanden een deel of alle flesvoeding krijgen, ondanks alle doelstellingen van al onze medische verenigingen en overheidsprogramma's.

Als de dokter het niet het beste weet

Wanneer een moeder wordt overgehaald tot een reeks ongelukkige interventies en haar borstvoeding mislukt omdat haar zorgverleners gebrek aan kennis hebben en bang zijn voor wanpraktijken, heeft die moeder het recht om te rouwen en boos te zijn.

Borstvoeding is meer dan ‘gevoed’. Het is fysieke, mentale en emotionele voeding voor moeder en baby. Het is hersenvoedsel. Het is een immuunsysteem. Het is preventie van overgewicht. Het is gezondheidszorg.

Het niet kunnen geven van borstvoeding is een verlies en moet betreurd worden, en niet afgesloten worden met een schadelijke FIB.

Fed is het beste in een verlies-verlies-verlies-situatie

Als een moeder geen borstvoeding krijgt, vooral als situaties beter hadden kunnen worden afgehandeld, verliest iedereen. Haar FIB-baby verliest de immuniteit en het onmiddellijke comfort dat hun vijf zintuigen vervult. De moeder verliest haar binding, de verwachte vermindering van het risico op kanker en een verhoogd risico op depressie. Haar familie verliest financieel door de kosten van kunstvoeding en hoogstwaarschijnlijk door hogere gezondheidszorgkosten, en iedereen verliest als ze verdrietig, depressief is of zich schaamt over het beëindigen van de borstvoeding.

Onze samenleving verliest omdat we voor zieke moeders en baby's betalen via gebundelde verzekeringskosten. Wij betalen de afvalverwerkingskosten via gebundelde vergoedingen.

‘Fed is Best’ verwoordt de pijn van het stoppen met borstvoeding in een grimmige herinnering dat het echt niet om jou gaat en wat je wilt voor je baby. Het is dezelfde boodschap die al vanaf het begin in je leven is gehamerd. Je hebt niet het recht om te denken dat je lichaam perfect is. Je hebt niet het recht om je gesterkt te voelen. Je hebt niet het recht om gezond en gelukkig te zijn.

Een Lunchables-voedingsniveau

Borstvoeding heeft duidelijke voordelen ten opzichte van kunstvoeding. ‘Fed’ is zo breed dat het van alles kan betekenen. Er is geen standaard. Geen basislijn. Geen optimaal voedsel of ideale niveaus. ‘Fed’ suggereert de laagste vorm van levensonderhoud: een ‘lunch-ables’ voedingsniveau.

De enige norm in "Fed is Best" is ervoor te zorgen dat een bedrijf, of het nu uw werkgever, uw arts, uw ziekenhuis, uw verzekeringsmaatschappij of het farmaceutische bedrijf is dat de kunstvoeding voor uw baby produceert, geld verdient.

"FIB" zet moeder tegen moeder op. FIB plaatst de wetenschap tegenover de schokwaarde. Keer op keer publiceert de FIB-organisatie opruiende artikelen die zijn gebaseerd op de ervaring van één moeder, en die doorgaans niet worden ondersteund door onderzoek dat de bredere bevolking bestrijkt.

KO

Tegen een moeder zeggen: ‘Fed is Best’ is een klap voor haar dromen, moed en autonomie. Dit is echt niet wat ze verdient.

Moeders in Amerika verdienen:

• Betaald zwangerschapsverlof
• Wetten die borstvoeding beschermen
• Wetten die de promotie van vervangingsmiddelen voor borstvoeding beperken (WHO-code)
• Onbeperkte toegang tot professionele en ethische borstvoedingsondersteuning, vanaf
• Zorgprofessionals die zijn opgeleid en het proces van borstvoeding ondersteunen
• Gemeenschappen die de vastberadenheid van moeders waarderen en prijzen om baby's vanaf het begin het allerbeste te geven, ongeacht of borstvoeding hun laatste voedingsmethode is of niet

Als ze dat willen, kunnen alle moeders borstvoeding geven, tenminste gedeeltelijk, zo niet volledig.

Nieuwe moeders en baby's hebben onderwijs en intensiever toezicht nodig totdat hun medische team er zeker van is dat de baby goed groeit. Het kost tijd, voorlichting, coaching, monitoring en soms zelfs kunstvoedingssupplementen, terwijl borstvoeding tot stand komt.

Een ondersteunende aanpak loont.

Nieuwe moeders kunnen nooit voorspellen hoeveel melk ze uiteindelijk zullen produceren. Sommige baby's die uitsluitend borstvoeding krijgen, verhogen nog steeds hun gewichtspercentielen in de 4e en 5e maand. Dit komt doordat een baby een betere borstvoeding krijgt, en (denk ik) een moeder die haar capaciteit vergroot door frequentere voedingen en de tand des tijds.